1 திமொத்தேயு 1: 1-2, 12-14

நம்பிக்கைக்குரியவர் என்று கருதி பவுலைத் திருத்தொண்டில் அமர்த்திய ஆண்டவர்

நிகழ்வு

ஸ்காட்லாந்தில், நாட்டுப்புறத்தில் இருந்த ஒரு பங்கில் வயதான குருவானவர் ஒருவர் பணிசெய்து வந்தார். அவர் அந்தப் பங்கில் முப்பது ஆண்டுகட்கும் மேலாகப் பணிசெய்துவந்தார். ‘இத்தனை ஆண்டுகள் இந்தப் பங்கில் பணிசெய்து என்ன பயன்...? சொல்லிகொள்கின்ற மாதிரி ஒருவரைக்கூட என்னால் ஆண்டவர் இயேசுவுக்குள் கொண்டுவரவில்லியே – மனமாற்றம் நிகழவில்லையே’ என்ற வருத்தம் அவர்க்கு இருந்துகொண்டே இருந்தது

இதற்கிடையில் ஒருநாள் அவரைப் பார்ப்பதற்கு பக்கத்து நகரில் மறைப்பணி செய்துவந்த ஒரு பிரபல மறைப்பணியாளர் வந்தார். அவர் வயதான குருவானவரிடம் நீண்டநேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தார். இருவரும் பேசிக்கொண்டிருக்கையில், வயதான குருவானவர் அவரிடம், “இத்தனை ஆண்டுகள் இந்தப் பங்கில் பணிசெய்தும் ஒருவரைக் கூட ஆண்டவர்க்குள் கொண்டு வர முடியவில்லையே” என்று மிகவும் வேதனைப்பட்டார்.

அவருடைய வேதனையை உணர்ந்தவராய், வந்திருந்த அந்த மறைப்பணியாளர் அவரிடம், “சுவாமி! இருபது ஆண்டுகட்கு முன்பாக ஒரு பெண் கோயிலில் நடைபெறும் திருவழிபாட்டில் கலந்துகொண்டுவிட்டு உங்களைப் பார்க்க வருவாரே... அவரை உங்கட்கு நினைவிருக்கின்றதா...?” என்று கேட்டார். அவர் சொன்னதைக் கேட்டு வயதான குருவானவர் யோசிக்கத் தொடங்கினார். “ம்ம்ம் நினைவிருக்கின்றது... அவர்க்கு ஒரு தம்பி உண்டு, அவன் பயங்கரக் குடிகாரன் என்று அவர் சொன்னதுகூட நினைவிருக்கின்றது” என்றார். “அந்தப் பெண்ணின் குடிகாரத் தம்பி வேறு யாருமல்ல நான்தான். கோயிலுக்கு வந்து திருவழிபாட்டில் கலந்துகொள்ளும் என் சகோதரி, நீங்கள் ஆற்றிய மறையுரைக் கேட்டுவிட்டு, அப்படியே என்னிடம் வந்து சொல்லி, நான் மனம்மாறுவதற்கு வழிவகை செய்தார். உண்மையில் நான் இப்பொழுது எல்லாராலும் மதிக்கப்படக்கூடிய, உயர்வாக நினைப்படக்கூடிய ஒரு குருவாக இருக்கின்றேன் என்றால், அதற்கு நீங்களும் உங்களுடைய மறையுரைதான் காரணம்.”

இவ்வாறு பேசிவிட்டு அந்த மறைப்பணியாளர் தொடர்ந்து அவரிடம் பேசினார்: “’யாரையும் ஆண்டவர் இயேசுவுக்குள் கொண்டுவர முடியவில்லையே’ என்று இனிமேலும் நீங்கள் நினைக்காதீர்கள். மிகப்பெரிய குடிகாரனும் பாவியுமாகிய என்னையே நீங்கள் மாற்றி ஆண்டவர்க்குள் கொண்டுவந்திருகிறீர்களே! இதைவிட வேறென்ன வேண்டும்?”

எல்லாவற்றையும் அமைதியாகக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த அந்த வயதான குருவானார், “இத்தனை நாள்களும் யாரையும் ஆண்டவர்க்குள் கொண்டுவர முடியவில்லேயே’ என்று எனக்கிருந்த வருத்தம் இப்பொழுது உன்னால் நீங்கியது. ஆண்டவர்க்கு நன்றி” என்று சொல்லி அவரை வாழ்த்தி அனுப்பி வைத்தார்.

ஒருகாலத்தில் ஒரு பெரிய குடிகாரராக இருந்த அந்த இளம் மறைப்பணியாளரை ஆண்டவர் வயதான குருவானவர் வழியாக தொட்டு, அவரைத் தன்னுடைய திருப்பணியில் அமர்த்துவதற்குத் திருவுளம் கொண்டார். அதுபோன்று, திருஅவையை மிகவும் துன்புறுத்திய (பாவியாகிய) பவுலை ஆண்டவர் இயேசு தன்னுடைய திருப்பணியில் அமர்த்தத் திருவுளம் கொண்டதைக் குறித்து இன்றைய முதல் வாசகத்தில் வாசிக்கின்றோம் அதைப் பற்றி இப்பொழுது நாம் சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.


திருஅவைத் துன்புறுத்திய பவுலைத் திருஅவைக்காகத் துன்பங்களை ஏற்கப் பணித்த இயேசு

திமொத்தேயுவுக்கு எழுதப்பட்ட முதல் திருமுகத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்ட இன்றைய முதல் வாசகத்தில், பவுல் தன்னிலை விளக்கத்தை அளிக்கின்றார். கிறிஸ்தவம் வேகமாகப் பரவிவந்த காலக்கட்டத்தில் கிறிஸ்தவர்களைப் பிடித்துச் சிறையில் அடைப்பதும் அவர்களைக் கடுமையாகச் சித்ரவதை செய்தும் கொல்வதுமாக இருந்தார் பவுல். அவரை ஆண்டவர் இயேசு தடுத்தாட்கொண்டு (திப 9) தன்னுடைய திருப்பணியில் அமர்த்தினார். இது குறித்துப் பேசுகின்ற பவுல், ஆண்டவர் என்னைத் தன்னுடைய திருப்பணியில் அமர்த்தியதற்கு முக்கியமான காரணம், ‘நான் நம்பிக்கைக்குரியவனாக இருப்பேன்’ என்று அவர் கருதியதால்தான் என்கின்றார்.

பவுலை ஆண்டவர் தடுத்தாட்கொண்ட பிறகு அவர்க்காகவும் அவருடைய திருஅவைக்காகவும் அதிலும் குறிப்பாக புறவினத்து மக்கட்காகத் துன்புறவும் தொடங்கினார் (திப 22:21ff). இவ்வாறு அவர் ஆண்டவர்க்கு நம்பிக்கைக்குரியவராக இருந்தார்.

நம்முடைய செயலினால் அல்ல, தம்முடைய அருளால் மீட்கும் இறைவன்

இன்றைய முதல் வாசகத்தில் புனித பவுல் சொல்கின்ற, திருஅவைத் துன்புறுத்திய தன்னை ஆண்டவர் தடுத்தாட்கொண்டு, அவருடைய திருப்பணியில் அமர்த்தினார் என்று சொல்கின்ற வார்த்தைகள் நமக்கு ஓர் உண்மையை மிகத் தெளிவாக எடுத்துக்கூறுகின்றன. அது என்னவென்றால், நாம் மீட்படைவது நம்முடைய செயல்களால் மட்டுமல்ல, ஆண்டவருடைய அருளாலும்தான் என்பதாகும். ஆண்டவர் தன்னுடைய அருளால் பவுலைத் தேர்தெடுத்தார்; தம்முடைய கருவியாகப் பயன்படுத்தினார். நாமும் கூட நம்முடைய செயல்களால் அல்ல, அவருடைய அருளால்தான் மீட்கப்படுகின்றோம் என்பது உண்மை. இப்படியிருக்கையில் நாம் எதைக்குறித்தும் பெருமை பாராட்டத் தகுதியற்றவர்கள் என்பதை உணர்ந்துகொள்ளவேண்டும்.

சிந்தனை

‘நீங்கள் என்னைத் தேர்ந்துகொள்ளவில்லை; நான்தான் உங்களைத் தேர்ந்துகொண்டேன்’ (யோவா 15: 16) என்பார் இயேசு. ஆகையால், தன்னுடைய அருளால் நம்மைத் தேர்ந்துகொண்ட இயேசுவுக்கு, புனித பவுலைப் போன்று நம்பிக்கைக்குரியவர்களாக இருப்போம். அதன்வழியாக இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.

- மறைத்திரு. மரிய அந்தோணிராஜ், பாளையங்கோட்டை மறைமாவட்டம்.