சிந்தனை

 
1 திமொத்தேயு 6: 2-12

“கட்டளையை அப்பழுக்கின்றிக் கடைப்பிடித்து வா”

நிகழ்வு

          முன்பொரு காலத்தில் ஆர்தர் (Arthur) என்றோர் அரசர் இருந்தார். அவர்க்கு மெர்லின் என்ற நண்பர் ஒருவர் இருந்தார். மெர்லின், அரசர் ஆர்தர்க்கு நல்ல நண்பராக இருந்தது மட்டுமல்லாமல், மிகச் சிறந்த ஆலோசகராகவும் இருந்து வந்தார். ஆர்தரும் தன்னுடைய நண்பர் மெர்லின் சொல்லக்கூடிய ஆலோசனைகளையும் அறிவுரைகளையும் கேட்டு அதன்படி நடந்து வந்தார்.

ஒருநாள் ஆர்தர் ஒரு காட்டு வழியாகப் போகவேண்டி இருந்தது. அவர் பயணத்தைத் தொடங்குவதற்கு முன்னம் மெர்லின் அவரிடம், “நண்பா! நீ போகிற காட்டுப் பாதையில் குள்ளன் (Dwarf) ஒருவன் இருப்பான். அவன் உன்னோடு சண்டை போடுவதற்கு வருவான். அவனை நீ முதலிலேயே கொன்றுவிடு; இல்லையென்றால் உனக்கு அவன் மிகப்பெரிய ஆபத்தாக இருப்பான்” என்றார். ஆர்தரும் சரியென்று சொல்லிவிட்டு குதிரையில் தன்னுடைய பயணத்தைத் தொடர்ந்தார்.

தொடக்கத்தில் ஆர்தருடைய பயணம் எந்தவோர் இடையூறும் இல்லாமல் நன்றாக இருந்தது. திடீரென்று ஒரு புதருக்குள் இருந்து கையில் வாளோடு ஓடிவந்த குள்ளன், ஆர்தர்க்கு முன்னம் வந்து நின்று, “வா! நாம் இருவரும் சண்டை போடுவோம்” என்றான். ஆர்தர் அவனைப் பார்த்தபோது மிகவும் பரிதாபமாக இருந்தது. ‘போயும் போயும் இந்தக் குள்ளனோடா சண்டை போடுவது...? இது நம்முடைய தகுதிக்கு இழுக்கல்லவா...?’ என்று அமைதியாக இருந்தார். குள்ளனோ விடவில்லை. அவன் தன்னுடைய கையிலிருந்த வாளை நாலாபக்கமும் வீசி, ஆர்தரைத் தன்னொடு சண்டையிட வருமாறு அழைத்தான். வேறு வழியில்லாமல் ஆர்தர் அவனோடு சண்டைக்குத் தயாரானார். குள்ளன் தன்னிடம் இருந்த வாளை வீசிக்கொண்டு ஆர்தரை நோக்கி வேகமாக ஓடிவந்தான். ஆர்தரோ அவனுடைய தலையில் ஓங்கி ஒரு மிதி மிதித்து, அவனை நிலைகுலையச் செய்தார். பின்னர் ‘இவனைக் கொல்வது நமக்கு அவமானம்’ என்று ஆர்தர் அவனைக் கொல்லாமல் விட்டுவிட்டு, தான் போகவேண்டிய இடத்திற்குப் போய்விட்டு அரண்மனைக்குத் திரும்பினார்.

அன்றிரவு ஆர்தரைப் பார்க்க அவருடைய நண்பர் மெர்லின் வந்தார். “வழியில் எதிர்ப்பட்ட குள்ளனைக் கொன்றாயா?” என்று அவர் கேட்க “இல்லை. அவனைக் கொல்வது எனக்கு அவமானமாக இருந்தது. அதனால் நான் அவனைக் கொல்லாமல் விட்டுவிட்டேன்” என்றார் ஆர்தர். “நண்பா! நான் மீண்டுமாக உனக்குச் சொல்கின்றேன். அவனைக் கொன்றுவிடு” என்று மெர்லின் சொன்னதற்கு “சரி பார்த்துக்கொள்ளலாம்” என்று சொல்லிவிட்டு ஆர்தர் அவரிடமிருந்து விடைபெற்றார்.

மறுநாளும் ஆர்தர்க்கு காட்டு பாதை வழியாகச் செல்லவேண்டி இருந்தது. அப்பொழுதும் குள்ளன் அவரை வழிமறித்து சண்டை போடுமாறு அழைத்தான். இந்த முறை அவன் சற்று உயர்ந்திருந்தான். ஆனாலும் அவனைக் கொல்வது பெரிய அவமானம் என்று நினைத்துக்கொண்டு ஆர்தர் அவனை ‘நாலு தட்டுத் தட்டி’ தன்னுடைய பயணத்தைத் தொடர்ந்தார். இப்படியே பல நாள்கள் நடந்தன. ஒவ்வொருநாளும் ஆர்தர் அந்தக் குள்ளனைப் பார்த்தபோதும் அவன் வளர்ந்துகொண்ட வந்தான். ஒருநாள் ஆர்தர் அவனைப் பார்த்தபோது அவன் அவரைவிட உயர்ந்திருந்தான். அன்றைக்கும் அவன் அவரைச் சண்டைக்கு அழைத்தான். இந்தமுறை அவர் அவனோடு மிகக் கவனமாகச் சண்டைபோடவேண்டி வந்தது. ஏனெனில், ஒருசில முறைகள் அவன் வாளை வீசியபோது அது  அவருடைய கைகளையும் கால்களையும் பதம்பார்த்தது. ஒருவழியாக ஆர்தர் அந்தக் குள்ளனை (இப்போது அசுரன்) தன்னுடைய வாளால் வெட்டி வீழ்த்தினார்.

இதற்கிடையில் மெர்லின், தன்னுடைய நண்பர் வெகுநேரமாகியும் திரும்பி வராததைக் கண்டு, அவரைத் தேடி வந்தார். அங்கு அவர் ஒரு மரத்தடியில் உடலெல்லாம் இரத்தக் காயங்களோடு கிடப்பதைக் கண்டு அதிர்ந்துபோய், அவரை அரண்மனைக்குத் தூக்கிக்கொண்டு வந்து மருத்துவம் பார்த்தார். இது நடந்து ஒருவாரம் கழித்து, ஆர்தர் தன் நண்பர் மெர்லினிடம். “நண்பா! நீ சொன்னதைக் கேட்டு அந்தக் குள்ளனை முதல் நாளிலேயே கொன்றிருந்தால், இப்படியெல்லாம் நடந்திருக்காது; என்னை மன்னித்துக் கொள்” என்றார். உடனே மெர்லின் அவரிடம், “பரவில்லை இருக்கட்டும்... இப்பொழுது நான் உனக்கு இன்னோர் அறிவுரையும் சொல்கின்றேன்: ‘நம்மிடம் தவறு இருக்கின்றது தெரிந்தால், அதனைத் தொடக்கத்திலேயே களைந்துவிடவேண்டும். இல்லையென்றால் அது நம்மை சாய்த்துவிடும்” என்றார்.

நல்ல ஆலோசனைகளை அல்லது அன்புக் கட்டளைகளை ஒருவர் கேட்டு நடக்கவில்லை என்றால், அவர் எப்படி அழிவைச் சந்திக்கின்றார் என்ற உண்மையை எடுத்துச் சொல்லும் இக்கதை நமது சிந்தனைக்குரியது. முதல் வாசத்தில் பவுல் திமொத்தேயுவிடம் ‘கட்டளையை அப்பழுக்கின்றிக் கடைப்பிடித்து வா’ என்கின்றார். எந்தக் கட்டளையைக் கடைப்பிடித்து வரச் சொல்கின்றார் என்பதை இப்பொழுத் நாம் சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

ஆண்டவரோடு ஒன்றித்து வாழுங்கள்    

புனித பவுல் திமொத்தேயுக்கு பல அறிவுரைகளைக் கூறுகின்றார். அவற்றில் சபைக் கண்கானிப்பாளராக இருந்து அவர் செய்யவேண்டியவையும் செய்யக்கூடாதவையும் அடங்கியிருக்கின்றன. எல்லாவற்றிற்கு இறுதியாக பவுல் அவரிடம் “கட்டளையைக் அப்பழுக்கின்றிக் கடைப்பிடித்து வா” என்று சொல்கின்றார். அப்பழுக்கின்றிக் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய கட்டளை என்ன என்று நாம் தெரிந்துகொள்வதற்கு யோவான் எழுதிய முதல் திருமுகத்தில் வருகின்ற ஓர் இறைவார்த்தையை இணைத்துச் சிந்தித்துப் பார்ப்பது.

புனித யோவான் கூறுவார், “பிள்ளைகளே! அவர் தோன்றும்போது நாம் உறுதியான நம்பிக்கை கொண்டிருக்கவும் அவருடைய வருகையின்போது வெட்கி விலகாதிருக்கவும் அவரோடு இணைந்து/ஒன்றித்து வாழுங்கள்” (1 யோவா 2: 28). நாம் ஒவ்வொருவரும் ஆண்டவரோடு ஒன்றித்து வாழவேண்டும் அதைத்தான் பவுல் திமொத்தேயுக்கும் நமக்கும் அப்பழுக்கின்றி கடைப்பிடித்து வாழவேண்டிய கட்டளையாகத் தருகின்றார். இந்தக் கட்டளையின்படி யாரெல்லாம் ஆண்டவரோடு ஒன்றித்து வாழ்கின்றார்களோ, அவர்கள் ஆண்டவர் வரும்போது அதற்கான கைம்மாறு பெறுவார்கள் என்பது உறுதி.

சிந்தனை   

‘ஆண்டவரோடு ஒன்றித்து என்றும் மகிழுங்கள் (பிலி 4:4). என்பார் புனித பவுல். ஆகையால், நாம் ஆண்டவரோடு ஒன்றித்து வாழ்வோம்; அவரோடு ஒன்றித்து மகிழ்வோம். அதன்வழியாக இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.
 

-         மறைத்திரு. மரிய அந்தோணிராஜ், பாளையங்கோட்டை மறைமாவட்டம்.