லூக்கா 7: 11-17

இயேசு அவரை அவர் தாயிடம் ஒப்படைத்தார்

நிகழ்வு

ஒருநாள் மாலைவேளையில் பெரியவர் ஒருவர் கடற்கரையோரமாய் காலார நடந்துசென்றுகொண்டிருந்தார். ஓரிடத்தில் இளைஞன் ஒருவன் கடலிலிருந்து கரையோரமாய் ஒதுங்கிய கிளிஞ்சல்களை (Shells) ஒரு பாத்திரத்தில் சேகரித்துக் கொண்டிருந்தான்.

அதைப் பார்த்ததும் பெரியவர் அவனுகே சென்று, “தம்பி! எதற்காக இந்தக் கிளிஞ்சல்களைச் சேகரித்துக் கொண்டிருக்கின்றாய்?” என்று கேட்டார். “சூப் தயாரித்துக் குடிப்பதற்காகவும் பொரித்துச் சாப்பிடுவதற்காகவும் இவற்றை நான் சேகரித்துக் கொண்டிருக்கின்றேன்” என்றான் அந்த இளைஞன். “இந்த உயிரினங்கள் உன்னைப் போல், என்னைப் போல் உயிர்வாழவேண்டும் என்று ஆசைப்படும்தானே! அப்படியிருக்கும்போது இவற்றைக் கொண்டுபோய் சூப் தயாரித்துக் குடிப்பது சரியாகுமா?” என்றார் பெரியவர்.

இளைஞன் எதுவும் பேசாது ஒரு நிமிடம் அமைதியாக இருந்தான். பின்னர் அவன் அவரிடம், “அது ஒன்றுமில்லை... என்னுடைய வீட்டிற்கு ஊரிலிருந்து என்னுடைய அத்தை வந்திருக்கின்றார். அவர்க்குச் சூப் வைத்துக் கொடுப்பதற்காகத்தான் இவற்றையெல்லாம் சேகரித்துக் கொண்டிருக்கின்றேன்” என்றான். உடனே பெரியவர் அவனிடம், “ஊரிலிருந்து  வந்திருக்கும் உன் அத்தைக்கு மட்டும்தான் இந்த கிளிஞ்சல்களைத் தருவாயா? எனக்குத் தரமாட்டாயா?” என்றார். மறுகணம் அவன் தன்னுடைய பாத்திரத்தில் சேகரித்து வைத்திருந்த கிளிஞ்சல்களை அவர்க்கு கொஞ்சம் அள்ளிக் கொடுத்தான்.

“இவ்வளவுதான் தருவாயா? இன்னும் கொஞ்சம் தரமாட்டாயா?” என்று பெரியவர் அவனிடம் கேட்க, அவன் தன்னுடைய பாத்திரத்திலிருந்து இன்னும் கொஞ்சம் கிளிஞ்சல்களை அவர்க்கு அள்ளிக்கொடுத்தான். அவர் மிகவும் மகிழ்ந்துபோய், தன்னிடம் இருந்த சிறிது பணத்தை எடுத்து அவனுக்குக் கொடுத்து, “இந்தப் பணத்தை வைத்துக்கொண்டு, உன்னிடமிருக்கின்ற கிளிஞ்சல்கள் அனைத்தையும் எனக்குத் தருவாயா?” என்றார். பணத்தைப் பார்த்ததும் மிகவும் உற்சாகமடைந்த அந்த இளைஞன் தன்னிடமிருந்த கிளிஞ்சல்கள் அனைத்தையும் அவர்க்குக் கொடுத்தான்.

இளைஞனிடமிருந்து எல்லாவற்றையும் பெற்றுக்கொண்ட அந்தப் பெரியவர் கடலுக்குள் மெல்ல இறங்கினார். பின்னர் அவர் தன்னிடமிருந்த கிளிஞ்சல்களைக் கடலுக்குள்ளும் விட்டுவிட்டு, “பிள்ளைகளா! சாக இருந்த உங்களை மீட்டுவந்து உங்களுடைய தாயிடம் ஒப்படைத்திருக்கின்றேன்... இனிமேல் கவனமாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் இருங்கள்” என்று சொல்லி, மிகவும் மனநிறைவோடு கரைக்கு வந்தார். இதையெல்லாம் கரையிலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த அந்த இளைஞன், ‘இனிமேல் நான் எக்காரணத்தைக் கொண்டும் கிளிஞ்சல்களைப் பிடித்துப் பொரித்தோ அல்லது சூப்பு வைத்துக் குடிக்கவோ மாட்டேன்’ என்று உறுதிபூண்டான்.

இந்த நிகழ்வில் வருகின்ற பெரியவர் எப்படி சாவின் பிடியில் இருந்த கிழிஞ்சல்களை மீட்டு வாழ்வு கொடுத்தாரோ, அதுபோன்று இன்றைய நற்செய்தியில், இயேசு இறந்து போயிருந்த இளைஞனுக்கு வாழ்வு கொடுத்து அவனை அவனுடைய தாயிடம் ஒப்படைக்கின்றார். இயேசு செய்த வல்ல செயல் நமக்கு உணர்த்தும் செய்தியென்ன என்பதை இப்பொழுது நாம் சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவுசெய்வோம்.

இவ்வுலகிற்கு வாழ்வுகொடுப்பதற்கு வந்த இயேசு

          நற்செய்தியில் இயேசு நயீன் நகரக் கைம்பெண்ணின் மகனை உயிர்த்தெழச் செய்கின்ற நிகழ்வினைக் குறித்து வாசிக்கின்றோம். இயேசு கப்பர்நாகுமிலிருந்து இருபத்தைந்து கிலோமீட்டர்த் தொலைவில் இருந்த நயீன் என்ற ஊரில் நுழைகின்றபோதுதான், இறந்த இளைஞனை  சிலர் பாடையில் வைத்துத் தூக்கிக்கொண்டு வருகின்ற இந்த வேதனை மிகுந்த நிகழ்ச்சியானது நடைபெற்றுகின்றது. அந்த இளைஞனோ, ‘கைம்பெண்ணான தாய்க்கு ஒரே மகன்’. அப்படியானால் அந்தத் தாயின் துயரம் எவ்வளவு கொடியதாக இருந்திருக்கும். இதை உணர்ந்தவராய்த்தான் இயேசு, அந்த இளைஞனை உயிர்த்தெழச் செய்து அல்லது அவனுக்கு வாழ்வு கொடுத்து, அவனை அவனுடைய தாயிடம் ஒப்படைக்கின்றார்.

இதன்மூலம் இயேசு, ‘நான் இந்த உலகிற்கு வாழ்வுகொடுக்க வந்தவர்’ (யோவா 10: 10) என்பதை நிரூபித்துக் காட்டுகின்றார். இயேசுவைப் போன்று நாமும் நம்முடைய இரக்கச் செயல்களால் வாழ்வு கொடுக்கவேண்டும் என்பதை நம்முடைய மனதில் இருத்துவது நல்லது.

பரிவினால் வாழ்வு கொடுத்த இயேசு

          இயேசு அந்த நயீன் நகரக் கைம்பெண்ணின் மகனுக்கு வாழ்வு கொடுத்தார் எனில், அதற்குக் காரணமாக இருந்தது, அவர் கொண்டிருந்த பரிவுதான். இயேசு, ஏற்கனவே தன் கணவரை இழந்து, இப்பொழுது மகனையும் இழந்து தவித்த அந்தத் தாயின் துயரத்தைத் தன்னுடைய துயரமாக பார்த்தார். அதனால்தான் அவர் அவருடைய மகனை உயிர்த்தெழச் செய்கின்றார். நம்முடைய அன்றாட வாழ்விலும் இயேசுவிடம் இருந்த அதே பரிவும் இரக்கமும் நம்மிடம் இருக்க வேண்டும் என்பதுதான் இன்றைய இறைவார்த்தை நமக்குச் சொல்லும் மிக ஆழமான செய்தியாக இருக்கின்றது. ஆகையால், நாம் இயேசுவைப் போன்று பிறருடைய துன்பத்தை நம்முடைய துன்பமாக பார்த்து, அதை நீக்க நம்மாலான முயற்சிகளை மேற்கொள்வோம்.

சிந்தனை

          ‘எவர் ஒருவர் உள்ளத்தில் உண்மையான பரிவும் இரக்கமும் இல்லாமல் இருக்கின்றாரோ, அவர் பின்னாளில் பைத்தியமாகிவிடுவார்’ என்கிறது ஒரு முதுமொழி. ஆகையால், நாம் இயேசுவைப் போன்று உள்ளத்தில் பரிவும் இரக்கமும் கொண்டு வாழ்வோம். அதன்வழியாக இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.

-         மறைத்திரு. மரிய அந்தோணிராஜ், பாளையங்கோட்டை மறைமாவட்டம்.